PlantarΚονδυλώματαείναι καλοήθεις αυξήσεις επιθηλιακών κυττάρων με τη μορφή μικρών αναπτύξεων που προκαλούνται από τον ανθρώπινο ιό θηλώματος. Αυτές οι εκδηλώσεις εντοπίζονται απευθείας στις περιοχές στήριξης των ποδιών ή των ποδιών.
Ενδιαφέροντα γεγονότα:
- Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η εκδήλωση των πελματιαίων κονδυλωμάτων παρατηρείται συχνότερα μεταξύ των ηλικιών 20 και 30 ετών.
- Στις περισσότερες περιπτώσεις (πάνω από 50%) τα πελματιαία κονδυλώματα μπορούν να επουλωθούν μόνα τους χωρίς θεραπεία.
- Σύμφωνα με διάφορες πηγές, οι φορείς του HPV (ιός ανθρώπινου θηλώματος) αποτελούν το 70 έως 90 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού.
- Οι πελματιαίοι ακροχορδώνες ονομάζονται ευρέως "αγκάθια". Αυτή η ερμηνεία σχετίζεται με αγκάθια, στα οποία είναι επώδυνο να εισέλθεις.
- Οι περισσότεροι τύποι HPV επηρεάζουν το δέρμα.
Αιτίες κονδυλωμάτων
Ένας κονδυλωμάτων είναι μια ιογενής δερματική νόσος που προκαλείται από τον ιό του ανθρώπου θηλώματος
Υπάρχουν περίπου εκατό ποικιλίες αυτού του ιού. Μπορούν να διεισδύσουν στο ανθρώπινο σώμα και να μην εμφανιστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, χάρη σε προστατευτικές ιδιότητες του σώματος όπως:
- ασυλία;
- Φαγοκυττάρωση (είναι μια μη ειδική αμυντική αντίδραση του σώματος, δηλαδή όταν ένας παθολογικός παράγοντας εισέρχεται στο σώμα, τα φαγοκύτταρα το περιβάλλουν και το καταστρέφουν).
Ο κίνδυνος μόλυνσης με ιό ανθρώπινου θηλώματος εξαρτάται από τους ακόλουθους παράγοντες:
- δραστηριότητα ιού σε ανθρώπινο φορέα;
- Τύπος επαφής (άμεση ή έμμεση επαφή);
- το επίπεδο ανοσίας ενός μολυσμένου ατόμου.
70 - 90% των ατόμων είναι φορείς του ιού του ανθρώπινου θηλώματος. Ωστόσο, εάν το κονδυλώματος εμφανίζεται ή όχι εξαρτάται από την κατάσταση της ασυλίας. Τα άτομα των οποίων η αντίσταση στο σώμα είναι μειωμένη είναι πιο επιρρεπή στην εκδήλωση των κονδυλωμάτων. Επίσης, ο κίνδυνος ανάπτυξης κονδυλωμάτων αυξάνεται σε περιπτώσεις όπου το σώμα επηρεάζεται από ανεπιθύμητους παράγοντες (, π. χ. Β. Το άγχος, η κόπωση, η αϋπνία, η κακή υγιεινή) επηρεάζεται, γεγονός που οδηγεί σε εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.
Ο ιός των θηλωμάτων μπορεί να εξαπλωθεί μέσω επαφής με ένα άτομο με κονδυλώματα, π. χ. Β. Με χειραψία, κοινά αντικείμενα (πετσέτα, παντόφλες),
Υπάρχουν οι ακόλουθοι προδιαθεσικοί παράγοντες λοίμωξης από ιό ανθρώπινου θηλώματος:
- εφίδρωση των ποδιών (το δέρμα γίνεται πιο χαλαρό και η διείσδυση διαφόρων λοιμώξεων γίνεται ευκολότερη);
- Συχνό πλύσιμο, καθαρισμός (Ο συχνός ερεθισμός του δέρματος με διάφορους παράγοντες καθαρισμού καταστρέφει το προστατευτικό φράγμα του δέρματος και έτσι διευκολύνει τη διείσδυση του ιού)
- μικροτραύμα του δέρματος ή των βλεννογόνων (ρωγμές, γρατζουνιές, εκδορές είναι η πύλη για μολύνσεις που εισέρχονται στο σώμα);
- άβολα σφιχτά παπούτσια που προκαλούν το τρίψιμο του δέρματος των ποδιών (κάλοι, οι εκδορές είναι επίσης μια πύλη για μολύνσεις που εισέρχονται στο σώμα);
- ασθένειες που οδηγούν σε υποσιτισμό του επιθηλίου των ποδιών (για παράδειγμα σακχαρώδης διαβήτης, αθηροσκλήρωση); Μια μόλυνση από ιό
- μπορεί να προκύψει μέσω εργαλείων πεντικιούρ (εάν οι συσκευές δεν έχουν απολυμανθεί)
- δημόσια λουτρά, σάουνες ή πισίνες (μέρη όπου τα πόδια έρχονται σε άμεση επαφή με μια πιθανώς μολυσμένη επιφάνεια δαπέδου).
Το ανθρώπινο δέρμα αποτελείται από επιδερμίδα, δέρμα και υποδόριο λίπος. Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος, που διεισδύει στον ιστό του δέρματος, επηρεάζει το βασικό στρώμα της επιδερμίδας. Τα κύτταρα που επηρεάζονται από τον ιό πολλαπλασιάζονται έπειτα σε όλα τα στρώματα της επιδερμίδας και βρίσκονται στο επιφανειακό στρώμα κερατοειδούς του επιθηλίου, το οποίο εκδηλώνεται εξωτερικά σε τραχύ και κερατινοποιημένο δέρμα.
Ιός ανθρώπινου θηλώματος
Ο HPV είναι μια λοίμωξη της οικογένειας του ιού παποϊού που επηρεάζει τους βλεννογόνους των οργάνων (συνήθως τα γεννητικά όργανα) και τα επιθηλιακά κύτταρα του δέρματος. Ο ιός του θηλώματος περιέχει DNA (δεοξυριβονουκλεϊκό οξύ) το οποίο, όταν εισάγεται σε ένα κύτταρο στο ανθρώπινο σώμα, προκαλεί την παραγωγή νέων σωματιδίων του ιού.
Όλοι οι τύποι HPV μπορούν να χωριστούν περίπου σε δύο ομάδες:
- ιοί θηλώματος με ογκογονικές ιδιότητες.
- Ιοί θηλώματος που δεν έχουν ογκογονικές ιδιότητες.
Σημείωση:οι ογκογόνες ιδιότητες συμβάλλουν στο σχηματισμό κακοήθων όγκων.
Σήμερα υπάρχουν περισσότεροι από εκατό τύποι ανθρώπινων ιών θηλώματος. Οι πελματιαίοι ακροχορδώνες προκαλούνται συνήθως από τον πρώτο τύπο HPV, σε ορισμένες περιπτώσεις ο σχηματισμός τους μπορεί να προκαλέσει τον δεύτερο και τέταρτο τύπο (μη-ογκογόνος ιός θηλώματος)
Ο HPV εμφανίζεται συνήθως σε οποιονδήποτε κάνει σεξ. Και οι οκτώ στους δέκα ανθρώπους έχουν μολυνθεί από αυτόν τον ιό. Από όλους τους τύπους HPV, τα 6, 11, 16 και 18 ταξινομούνται ως τα πιο επικίνδυνα. Αυτοί οι τύποι HPV μπορούν να προκαλέσουν θηλώματα, κονδυλώματα και καρκίνο.
Συμπτώματα και πώς μοιάζουν τα κονδυλώματα στα πόδια
Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος που εισβάλλει στους ιστούς μπορεί να βρίσκεται σε παθητική ή ενεργή κατάσταση.
- Η παθητική κατάσταση χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι ο ιός πολλαπλασιάζεται αργά στο βασικό στρώμα της επιδερμίδας και δεν φθάνει στην κεράτινη στιβάδα του επιθηλίου. Επομένως, αυτή η κατάσταση δεν εκδηλώνεται προς τα έξω.
- Μια ενεργή κατάσταση χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι ο ιός αναπτύσσεται ενεργά και εκδηλώνεται στα ανώτερα στρώματα της επιδερμίδας με πολλά συμπτώματα.
| Εμφάνιση | Φωτογραφία | |
| Λαμπερή επιφάνεια | Αρχικά η πελματιαία μυρμηγκιά εμφανίζεται ως γυαλιστερή πλάκα και μετά η επιφάνειά της γίνεται κερατινοποιημένη και τραχιά και πιο χονδροειδής. |  |
| Διαστάσεις | Τα πελματιαία κονδυλώματα έχουν μέγεθος μεταξύ ενός και δύο εκατοστών και προεξέχουν ένα έως τρία χιλιοστά πάνω από την επιφάνεια του επιθηλίου. Τις περισσότερες φορές, τα κονδυλώματα είναι οβάλ ή στρογγυλά. Υπάρχει επίσης η έννοια της μητέρας και της κόρης κονδυλωμάτων. Ο μητρικός κονδυλώνας εμφανίζεται πρώτος και είναι ο μεγαλύτερος, συνήθως μικρότεροι κονδυλώματα κόρης μπορούν να σχηματιστούν γύρω από αυτό. Με την πάροδο του χρόνου, κονδυλώματα μητέρας και κόρης μπορούν να συνδυαστούν σε μεγάλες βλάβες. | |
| Πόνος | Η πελματιαία μυρμηγκιά βρίσκεται στο πόδι, όπου το μεγαλύτερο μέρος του βάρους είναι. Ο κονδυλώνας συμπιέζεται μεταξύ της σόλας και του οστού, καθιστώντας τον περιβάλλοντα ιστό σκληρό. Αυτές οι μυρμηγκιές είναι πολύ επώδυνες στις περισσότερες περιπτώσεις καθώς οι κονδυλωμάτων μπορούν να συμπιέσουν τα νεύρα στο πόδι και να προκαλέσουν πόνο όταν περπατάτε. | |
| color | Τα περισσότερα κονδυλώματα έχουν ανοιχτό καφέ ή κίτρινο-λευκό χρώμα. | |
| Blackheads | Όταν το στρώμα κερατοειδούς αφαιρείται από την επιφάνεια του κονδυλώματος, ενδέχεται να εμφανιστούν σκοτεινές κηλίδες στην κλίνη της πληγείσας περιοχής, η οποία σχηματίζεται λόγω του γεγονότος ότι τα τριχοειδή αιμορραγία στην περιοχή είναι θρομβωμένα. Αυτό το σύμπτωμα είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του πελματιαίου κονδυλώματος έναντι των καλούδων και των κάλων |
Αφαίρεση κονδυλωμάτων στη σόλα
Επί του παρόντος υπάρχουν πολλές αποτελεσματικές και ασφαλείς θεραπείες για πελματιαία κονδυλώματα. Πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η αξιόπιστη απομάκρυνση των κονδυλωμάτων καθίσταται δύσκολη από το γεγονός ότι ο ανθρώπινος ιός θηλώματος διεισδύει στα βαθύτερα στρώματα της επιδερμίδας (στο βασικό στρώμα).
Απαιτείται θεραπεία ενός κονδυλώματος εάν:
- ο κονδυλώνας πονάει.
- ο κονδυλώνας αιμορραγεί.
- μεγάλο κονδυλώματος;
- το χρώμα των κονδυλωμάτων είναι άνιση (, για παράδειγμα, εμφανίστηκαν κηλίδες σε αυτό);
- Υπάρχει δυναμική ταχείας ανάπτυξης του κονδυλώματος.
Υπάρχουν οι ακόλουθες μέθοδοι για την αφαίρεση των πελματιαίων κονδυλωμάτων:
- cryodestruction;
- πήξη λέιζερ;
- ηλεκτροπηξία;
- χειρουργική επέμβαση ραδιοκυμάτων;
- χειρουργική αφαίρεση.
Cryodestruction
Με αυτήν τη μέθοδο, ο κονδυλώνας εκτίθεται σε υγρό άζωτο σε θερμοκρασία μείον 196 βαθμούς. Η Cryodestruction χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι όταν το κονδυλώματος παγώνει, η περιοχή του δέρματος που επηρεάζεται από τον ιό καταστρέφεται, ακολουθούμενη από τη διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος του ίδιου του σώματος. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι εάν ο κονδυλώνας εμφανιστεί και επιμείνει για έως και έξι μήνες, τότε η αποτελεσματικότητα της απομάκρυνσής της είναι 84%. Ενώ η αποτελεσματικότητα της απομάκρυνσης των κονδυλωμάτων που παραμένουν για περισσότερο από έξι μήνες μειώνεται στο 39%.
Μπορούν να εκτελεστούν διαδικασίες κρυοκαταστροφής:
- συνήθως (υγρό άζωτο εφαρμόζεται έως ότου εμφανιστεί ένα ελαφρύ φωτοστέφανο διαμέτρου δύο χιλιοστών γύρω από τον κονδυλωτή);
- επιθετικό (αφού εμφανιστεί ένα ελαφρύ φωτοστέφανο γύρω από τον κονδυλώματος, χρησιμοποιείται υγρό άζωτο για άλλα πέντε έως είκοσι δευτερόλεπτα).
Η έρευνα έδειξε ότι η επιθετική μέθοδος κατάψυξης των κονδυλωμάτων είναι πιο αποτελεσματική από την παραδοσιακή μέθοδο, αλλά το μειονέκτημα είναι ότι είναι πιο επώδυνη.
Μετά την αφαίρεση του κονδυλώματος στο σημείο έκθεσης, υπάρχει υπεραιμία (κοκκίνισμα) του δέρματος, ακολουθούμενη από το σχηματισμό οιδήματος. Λίγες ώρες αργότερα, μια κυψέλη σχηματίζεται στην πληγείσα περιοχή (μπορεί να περιέχει αιμορραγικό ή ορώδες υγρό) και περίπου έξι έως επτά ημέρες μετά τη στεγνή της κυψέλης, σχηματίζεται μια κρούστα στην περιοχή της, η οποία εντός δύοΟι εβδομάδες εξαφανίζονται από μόνες τους.
Μετά την αφαίρεση του κονδυλώματος, ακολουθήστε αυτές τις οδηγίες:
- Δεν πρέπει να ανοίξετε μια κυψέλη που σχηματίζεται στην περιοχή του κονδυλώματος.
- Η πληγείσα περιοχή δεν πρέπει να καλύπτεται με ταινία.
- Συνιστάται να επιδέσετε τον χώρο έκθεσης με έναν αποστειρωμένο επίδεσμο χωρίς να τον σφίξετε για να αποφύγετε μηχανικές βλάβες και μόλυνση της πληγείσας περιοχής.
- Συνιστάται η θεραπεία της πληγείσας περιοχής με 2% σαλικυλική αλκοόλη δύο φορές την ημέρα.
- προσπαθήστε να αποφύγετε την είσοδο νερού στον ιστότοπο έκθεσης.
| Μειονεκτήματα της μεθόδου | |
| Ο ιστός θεραπεύεται χωρίς ουλές | Εάν η έκθεση σε υγρό άζωτο εμφανίζεται επιφανειακά, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα επανεμφάνισης (αναμόρφωση) των κονδυλωμάτων |
| Η διαδικασία πραγματοποιείται χωρίς τοπική αναισθησία | Μετά τη διαδικασία | Μπορεί να προκύψει τοπική υπο- ή υπερχρωματισμός
| Η αφαίρεση ενός κονδυλώματος με αυτήν τη μέθοδο διαρκεί ένα έως δύο λεπτά | Εάν προκύψει βαθιά καυτηρίαση, υπάρχει κίνδυνος ουλής |
Πήξη λέιζερ
Η αφαίρεση κονδυλωμάτων με δέσμη λέιζερ είναι μια από τις πιο κοινές μεθόδους θεραπείας σήμερα. Αυτή η μέθοδος χαρακτηρίζεται από χάραξη της πληγείσας περιοχής σε στρώματα, η οποία σας επιτρέπει να ελέγχετε το βάθος της έκθεσης. Κατά την αφαίρεση ενός κονδυλώματος, η ακτίνα λέιζερ συγκολλά ταυτόχρονα τα αγγεία, γεγονός που αποτρέπει την ανάπτυξη αιμορραγίας στο σημείο έκθεσης.
Διατίθενται οι ακόλουθες μέθοδοι πήξης λέιζερ:
- Λέιζερ διοξειδίου του άνθρακα (CO2).Ο κονδυλωτής εκτίθεται σε υπέρυθρο φως (το μήκος κύματος είναι 10 600 nm). Το μειονέκτημα αυτής της μεθόδου θεραπείας είναι ότι ο καυτηριασμός του ιστού δεν είναι επιλεκτικός, δηλαδή υπάρχει πιθανότητα βλάβης σε υγιή ιστό. Η αποτελεσματικότητα της αφαίρεσης των πελματιαίων κονδυλωμάτων με λέιζερ διοξειδίου του άνθρακα είναι 70%.
- λέιζερ erbium.Αυτή η μέθοδος χαρακτηρίζεται από μικρότερο μήκος κύματος 2940 nm, το οποίο μειώνει σημαντικά την πιθανότητα εμφάνισης ουλών μετά από επιθηλιοποίηση ιστών. Η αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου θεραπείας είναι 75%.
- Παλμικό λέιζερ βαφής.Αυτή η μέθοδος χαρακτηρίζεται από την επιλεκτική απορρόφηση της οξυγονωμένης αιμοσφαιρίνης (το μήκος κύματος είναι 586 nm), στην οποία συμβαίνει η καταστροφή των διευρυμένων τριχοειδών αγγείων, καθώς και από τη διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος, με αποτέλεσμασυμβάλλει στην αποτελεσματική επούλωση. Η αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου θεραπείας είναι περίπου 95%.
Μετά τη θεραπεία με λέιζερ, σχηματίζεται μια κρούστα στην πληγείσα περιοχή, η οποία εξαφανίζεται από μόνη της εντός επτά έως δέκα ημερών. Δεν συνιστάται να σκιστείτε η κρούστα και να το αλείψετε με κάτι (αλοιφές, κρέμες, διαλύματα αλκοόλ). Επιπλέον, το νερό πρέπει να αποφεύγεται στο σημείο έκθεσης για τις πρώτες ημέρες μετά τη διαδικασία.
| Μειονεκτήματα της μεθόδου | |
| Ο ιστός θεραπεύεται χωρίς ουλές | Τα μόνα μειονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι το υψηλό κόστος της διαδικασίας |
| γρήγορη επούλωση του ιστού | |
| χαμηλός κίνδυνος επανάληψης (επανάληψη) | |
| δεν επηρεάζει δυσμενώς τον υγιή ιστό |
Ηλεκτροπηξία
Μια πελματιαία μυρμηγκιά εκτίθεται σε ρεύμα υψηλής συχνότητας. Η πληγείσα περιοχή πρέπει να καθαριστεί με τοπική αναισθησία. Χάρη στον βρόχο πήξης που εφαρμόζεται στην πληγείσα περιοχή του δέρματος, ένα ηλεκτρικό ρεύμα εφαρμόζεται στον κονδυλώματος, προκαλώντας θάνατο. Επίσης, η έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες οδηγεί σε συγκόλληση των αγγείων, η οποία αποτρέπει την ανάπτυξη αιμορραγίας.
Μετά τη διαδικασία, σχηματίζεται πυκνή κρούστα στο σημείο έκθεσης, η οποία εξαφανίζεται από μόνη της εντός δέκα ημερών.
Μετά την αφαίρεση του κονδυλώματος, ακολουθήστε αυτές τις οδηγίες:
- Προσπαθήστε να αποφύγετε νερό ή σαπούνι στην πληγείσα περιοχή του δέρματος κατά τη διάρκεια της φάσης επούλωσης.
- Η κρούστα που έχει σχηματιστεί δεν πρέπει να αγγίζεται ή να σκίζεται.
- Για τις πρώτες επτά έως δέκα ημέρες, συνιστάται η θεραπεία του τόπου έκθεσης με αντισηπτικό μία ή δύο φορές την ημέρα.
| Μειονεκτήματα της μεθόδου | |
| διαθέσιμο κόστος για τη διαδικασία | για μικρά, επίπεδα κονδυλώματα |
| αποτρέπει την αιμορραγία | Εάν εκτίθεστε σε βαθιά στρώματα του δέρματος μετά την επούλωση των ιστών, ένα σημάδι μπορεί να μείνει πίσω. |
| Η διαδικασία διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα έως ένα λεπτό. | Η αφαίρεση των επιφανειακών κονδυλωμάτων μπορεί να τους προκαλέσει επανεμφάνιση. |
Λειτουργία ραδιοκυμάτων
Αυτή η μέθοδος επεξεργασίας συνίσταται στη χρήση ενός ειδικού ηλεκτροδίου που εκπέμπει ραδιοκύματα υψηλής συχνότητας (3, 8 - 4, 0 MHz). Η έκθεση του πελματιαίου κονδυλώματος σε υψηλές θερμοκρασίες οδηγεί σε εξάτμιση των κυττάρων που επηρεάζονται από τον ιό θηλώματος. Λόγω των χημικών εγκαυμάτων των αιμοφόρων αγγείων, η χρήση αυτής της μεθόδου αποτρέπει επίσης την ανάπτυξη αιμορραγίας. Μετά την έκθεση, μια κρούστα σχηματίζεται στην πληγείσα περιοχή του δέρματος, η οποία εξαφανίζεται μόνη της εντός επτά έως δέκα ημερών.
Αντενδείκνυται κατά τη διάρκεια της φάσης θεραπείας:
- Κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων ημερών μετά τη διαδικασία, δεν πρέπει να βρέχετε την περιοχή του moxibustion.
- ξεφλουδίστε το φλοιό μέσα σε επτά έως δέκα ημέρες.
| Μειονεκτήματα της μεθόδου | |
| Εάν ο υγιής ιστός εκτίθεται στην πληγείσα περιοχή, ουσιαστικά δεν επηρεάζεται | υψηλό κόστος της διαδικασίας |
| Υπάρχει μόνο ένας ελάχιστος κίνδυνος ουλών μετά την επούλωση του ιστού | |
| χαμηλός κίνδυνος ύφεσης μετά τη θεραπεία (δύο έως πέντε τοις εκατό) |
Χειρουργική αφαίρεση
Αυτή η μέθοδος χαρακτηρίζεται από την αφαίρεση του κονδυλώματος με νυστέρι με τοπική αναισθησία. Τα ράμματα τοποθετούνται μετά την αφαίρεση και την αφαίρεση της πληγείσας περιοχής μετά από επτά έως δέκα ημέρες.
| Μειονεκτήματα της μεθόδου | |
| χρησιμοποιείται για την αφαίρεση μεγάλων κονδυλωμάτων | Τα σημάδια μπορούν να παραμείνουν στην πληγείσα περιοχή μετά την αφαίρεση των ραφών |
| Υπάρχει κίνδυνος ύφεσης (Εξαφάνιση συμπτωμάτων) κονδυλωμάτων |
Γενικές αρχές για τη φροντίδα της πληγείσας περιοχής του δέρματος μετά την απομάκρυνση των κονδυλωμάτων: Σημείωση:Εάν προκύψουν επιπλοκές μετά την αφαίρεση του κονδυλώματος (φλεγμονή της πληγείσας περιοχής, παρατεταμένη επούλωση, ουλές), θα πρέπει να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας το συντομότερο δυνατό. Με όλες τις μεθόδους θεραπείας, υπάρχουν αντενδείξεις για τη διαδικασία: Για μονή και επίπεδη πελματιαία κονδυλώματα, συνιστώνται παραδοσιακές μέθοδοι θεραπείας. Επί του παρόντος, η σελαντίνη χρησιμοποιείται επίσης αποτελεσματικά στη θεραπεία των πελματιαίων κονδυλωμάτων. Αυτό το φυτό έχει έναν κίτρινο-πορτοκαλί φαρμακευτικό χυμό. Η Celandine έχει τις ακόλουθες φαρμακευτικές ιδιότητες: Κατά τη θεραπεία των πελματιαίων κονδυλωμάτων, χρησιμοποιείται φρέσκος χυμός σελαντίνης, ο οποίος πρέπει να τρίβεται στο προσβεβλημένο δέρμα δύο έως τρεις φορές την ημέρα έως ότου τα κονδυλώματα εξαφανιστούν εντελώς. Πριν από την εφαρμογή celandine, συνιστάται να βράσετε καλά τα πόδια σε ζεστό νερό και να αφαιρέσετε το κερατινοποιημένο μέρος του κονδυλώματος με ελαφρόπετρα. Στη θεραπεία των πελματιαίων κονδυλωμάτων, η celandine έχει τα ακόλουθα θεραπευτικά αποτελέσματα: Το Celandine περιέχει επίσης διάφορα οξέα (ασκορβικό οξύ, ηλεκτρικό οξύ, μηλικό οξύ, κιτρικό οξύ) στα οποία είναι ευαίσθητο ο HPV. Για να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα της θεραπείας των πελματιαίων κονδυλωμάτων, πρέπει να τηρούνται οι ακόλουθες συστάσεις:Θεραπεία κονδυλωμάτων χωρίς χειρουργική επέμβαση
Cooking
Εφαρμογή
Οξικό οξύ
Πρέπει να αγοράσετε 70% οξικό οξύ και βαζελίνη και να προετοιμάσετε μια πιπέτα για να χρησιμοποιήσετε τη σωστή δόση.
Πριν χρησιμοποιήσετε οξικό οξύ, απλώστε βαζελίνη σε υγιές δέρμα γύρω από το κονδυλώματος.
Στη συνέχεια, μια σταγόνα οξικού οξέος πρέπει να εφαρμοστεί στο κονδυλώματος με πιπέτα. Αυτή η μέθοδος πρέπει να χρησιμοποιείται μία φορά την ημέρα έως ότου εξαφανιστεί ο κονδυλώματος.Έγχυση σκόρδου
Είναι απαραίτητο να κόβουμε τρία σκελίδες σκόρδου και στη συνέχεια να ρίχνουμε την προκύπτουσα μάζα βραστό νερό (50 ml). Μετά από μία ώρα, η προκύπτουσα έγχυση πρέπει να φιλτραριστεί και να χρησιμοποιηθεί.
Λιπάνετε την περιοχή των κονδυλωμάτων με την προκύπτουσα έγχυση μία φορά την ημέρα έως ότου ο σχηματισμός εξαφανιστεί εντελώς.
Αλατούχο διάλυμα
Διαλύστε μια κουταλιά αλάτι σε ζεστό νερό (100 ml) και προσθέστε μια κουταλιά ξύδι (9%). Το προκύπτον διάλυμα πρέπει να αναδευτεί καλά, και στη συνέχεια ο πολτός ενός δαμάσκηνου πρέπει να βυθιστεί σε αυτό και να εγχυθεί για δύο ώρες. Αφού περάσει ο χρόνος, είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε το δαμάσκηνο από το διάλυμα και να το αλέσετε σε πολτό.
Ο πολτός δαμάσκηνου που προκύπτει πρέπει να εφαρμοστεί στον κονδυλωτή.
Για να εξασφαλίσετε μια ασφαλή εφαρμογή, τυλίξτε το πόδι σας και φορέστε μια κάλτσα.
Αυτή η συμπίεση πρέπει να παραμείνει αναμμένη για δύο έως τρεις ώρες. Η διαδικασία πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε μέρα έως ότου η μυρμηγκιά εξαφανιστεί εντελώς.Έγχυση Wormwood
Βάλτε τρεις κουταλιές ξηρού σκουληκιού σε ένα ποτήρι ζεστό νερό (250 ml), καλύψτε και αφήστε να βυθιστεί για δύο ώρες.
Η προκύπτουσα λύση πρέπει να εφαρμόζεται στις πληγείσες περιοχές του ποδιού τρεις έως τέσσερις φορές την ημέρα έως ότου τα κονδυλώματα υποχωρήσουν.
Έγχυση φλούδας λεμονιού
Πρέπει να αφαιρέσετε τη φλούδα από δύο λεμόνια και να τα τοποθετήσετε σε ένα θρυμματισμένο ποτήρι 1 λίτρου. Στη συνέχεια, προσθέστε 100 ml ξύδι 9% στο βάζο και κλείστε το βάζο με ένα σφιχτό καπάκι. Το περιεχόμενο πρέπει να εγχύεται για μια εβδομάδα, ανακινώντας τακτικά το βάζο. Στο τέλος της περιόδου, η έγχυση πρέπει να διηθείται.
Η προκύπτουσα έγχυση πρέπει να υγραίνεται με κονδυλώματα δύο φορές την ημέρα έως ότου εξαφανιστούν εντελώς.
St. John's wort decoction
Για ένα ποτήρι νερό (250 ml) προσθέστε μια κουταλιά της σούπας ψιλοκομμένο βούτυρο του Αγίου Ιωάννη και σιγοβράστε για 15 λεπτά σε χαμηλή φωτιά. Μετά το βράσιμο, ο ζωμός πρέπει να ψυχθεί και στη συνέχεια να φιλτραριστεί.
Με τον προκύπτον ζωμό, θα πρέπει να λιπαίνετε τα κονδυλώματα τρεις έως τέσσερις φορές την ημέρα έως ότου εξαφανιστούν εντελώς.
Σημείωση:Σε περίπτωση ανεπιθύμητων ενεργειών, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως το γιατρό σας.